دسترسی به اینترنت ماهوارهای برای چند دهه با استفاده از ماهوارههای زمینآهنگ که در فاصله حدود ۲۲۳۰۰ مایلی به دور زمین میچرخند، در دسترس بوده است. با این حال، این فاصله زیاد از زمین باعث ایجاد تأخیر زیاد یا تأخیر طولانی در دریافت سیگنال میشود.
با این حال، معرفی اخیر ماهوارهها در مدار پایین زمین، هیاهوی زیادی را برانگیخته است. ماهوارههای LEO در فاصله تنها ۳۰۰ تا ۱۲۰۰ مایلی از زمین قرار دارند که امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت با تأخیر کم را فراهم میکند. با این کار، کاربران میتوانند در ارتباطات بدون وقفه و بلادرنگ، از جمله تماسهای ویدیویی، دنیای مجازی و بازی، شرکت کنند.
بنر زیرساخت
پهنای باند ماهوارهای پتانسیل دارد، اما مشکلات مربوط به مقرون به صرفه بودن آن همچنان پابرجاست
شرکتهایی از سراسر جهان وارد این «مسابقه فضایی» جدید در مدار LEO شدهاند، اما تنها یکی از آنها - Starlink - در حال حاضر فعال است و خدمات اینترنتی ارائه میدهد. پروژه Kuiper آمازون قصد دارد اتصال پهن باند را برای جوامع محروم در سراسر جهان مقرون به صرفهتر کند، اما خدمات آن ممکن است حداقل تا سه سال آینده فعال نباشد. اولین مجموعه ماهوارههای آن در سال 2024 و بقیه تا سال 2026 پرتاب خواهند شد. OneWeb مستقر در بریتانیا تا سال 2024 حدود 700 ماهواره پرتاب خواهد کرد، اگرچه خدمات اینترنتی آن به جای مصرفکنندگان به شرکتهای مخابراتی ارائه خواهد شد. چین نیز قصد دارد سیستم خود را با 13000 ماهواره در چند سال آینده راهاندازی کند.
دن یورک، مدیر فناوری اینترنت در انجمن اینترنت، توضیح میدهد که اگرچه پتانسیل ماهوارههای LEO «فوقالعاده هیجانانگیز» است - از جمله توسعه اخیر اتصال موبایل (از یک کامیون، قطار یا قایق در حال حرکت) - اما قطعاً چالشهایی وجود دارد.
ارائه دهندگان خدمات باید پرتابهای ماهوارهای پرهزینه و گاهی ناموفق را ترتیب داده و هزینه کنند و باید تأییدیه نظارتی را در هر کشوری که میخواهند در آن فعالیت کنند، کسب کنند. شاید مهمتر از همه، این فناوری اگر قرار است تأثیری در کاهش شکاف دیجیتال داشته باشد، باید مقرون به صرفه باشد.
جستجوی عمیقتر: جیل بیتمن دسترسی آنلاین را در دانشگاه اوهایو در اولویت قرار میدهد.
یورک میگوید: "این کار بسیار زیادی است. ما نمیدانیم که آیا این سیستمهای LEO برای افرادی که بیشترین نیاز را به اتصال دارند، مقرون به صرفه خواهند بود یا خیر. هزینههای اولیه تجهیزات و هزینههای ماهانه ممکن است از توان بسیاری از دانشجویان دانشگاه با بودجه محدود خارج باشد. برای مقرون به صرفه کردن آن، دانشجویان ممکن است نیاز به دریافت یارانه از موسسه یا دولت خود داشته باشند. من امیدوارم که افزایش رقابت، اتصال را مقرون به صرفهتر کند."
لیزا پارکس، مدیر آزمایشگاه فناوریها و فرهنگهای رسانهای جهانی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، میگوید استفاده از ماهوارهها برای اطمینان از دسترسی به اینترنت به جوامع محروم «بیشتر یک مسئله سیاستگذاری دولتی و نگرانی در مورد هزینههای محلی است تا یک راهحل فناوری. چندین ماهواره و صورت فلکی ماهوارهای زمینآهنگ در مدار پایین زمین وجود دارد که میتوانند برای ارائه دسترسی به پهنای باند استفاده شوند، اما اغلب برای مردم در جوامع روستایی و کمدرآمد بسیار چالشبرانگیز است که هزینه حمل و نقل بیش از ۵۰۰ دلار و هزینه خدمات ۱۰۰ دلار در ماه برای استارلینک را بپردازند.»
۸.۲ میلیارد دلار
ارزش بازار جهانی اینترنت ماهوارهای در سال ۲۰۲۲
اتصال پهنای باند قابل اعتماد ممکن است به افزایش رقابت متکی باشد
در حالی که چالشهای زیادی وجود دارد، ارائهدهندگان اینترنت ماهوارهای LEO تازه در حال آماده شدن هستند. طی پنج تا ۱۰ سال آینده، ممکن است تا ۹۰۰۰۰ ماهواره در LEO وجود داشته باشد. ارائهدهندگان زمینآهنگ مانند HughesNet و Viasat نیز با همکاری با ارائهدهندگان LEO و پرتاب ماهوارهها به مدار میانی زمین، ظرفیت خود را گسترش میدهند.
این مسابقه فضایی جدید همچنین ارائه دهندگان خدمات اینترنتی زمینی را مجبور میکند تا «بازی خود را ارتقا دهند و سرعت استقرار فیبر و پهنای باند را افزایش دهند. یورک میگوید: «امیدواریم همه اینها باعث افزایش رقابت و ارائه دسترسی بهتر به اینترنت شود تا بتوانیم افراد غیرمتصل را متصل کنیم و فرصتهای اینترنت را برای همه به ارمغان بیاوریم.»